بیماری صرع چیست؟ + علائم ابتلا و درمان
تاریخ انتشار: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۴۰۷۰۲
به طور معمول افراد مبتلا به بیماری صرع تشنج‌های مکرر و بدون تحریک اولیه را تجربه می‌کنند که این تشنج‌ها به دلیل اختلال در فعالیت الکتریکی مغز رخ می‌دهد و به طور موقت سیستم پیام‌رسانی بین سلول‌های مغز را مختل می‌کند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، بیشتر افراد بیماری صرع را به نام تشنج می‌شناسند، اما در واقع صرع یک اختلال سیستم عصبی مرکزی (عصبی) است که در آن فعالیت مغز، غیرطبیعی و باعث تشنج یا دوره‌هایی از رفتارهای غیرعادی، احساسات و هیجان‌های نامتداول و گاهی از دست دادن هوشیاری می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
صرع می‌تواند مردان و زنان را بدون توجه به نژاد، پیشینه، جامعه و سن مبتلا کند و هر فردی در هر لحظه ممکن است به بیماری صرع دچار شود؛ حدود ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به صرع هستند که همین امر، آن را به یکی از شایع‌ترین بیماری‌های عصبی در سراسر جهان تبدیل کرده است.
تخمین زده می‌شود که تا ۷۰ درصد از افراد مبتلا به صرع در صورت تشخیص و درمان مناسب، می‌توانند بدون تشنج زندگی کنند، اما سه چهارم افراد مبتلا به صرع، درمان مورد نیاز خود را دریافت نمی‌کنند، به طور معمول حملات صرعی به دلیل آسیب مغزی مصرف داروها و الکل و در بعضی از موارد به دلیل سرطان مغز ایجاد می‌شود.
زمانی که فعالیت سلولی کورتیکال یا غشایی در مغز بیش از حد غیر عادی باشد، حملات صرعی رخ می‌دهد و این بیماری از دسته بیماری‌هایی است که درمان قطعی ندارد و این بیماری در افرادی که سن بیشتری دارند رایج‌تر است و از آنجا که بیماری صرع به دلیل فعالیت غیر طبیعی مغز ایجاد می‌گردد، ممکن است طی تشنج تمام فرآیندهایی که مغز در آنها دخیل است را تحت تأثیر قرار دهد.
علائم صرع چیست؟از آنجایی که صرع به دلیل فعالیت غیرطبیعی مغز ایجاد می‌شود، می‌تواند بر هر فرایندی که مغز پردازش می‌کند، تأثیر بگذارد؛ علائم و نشانه‌های تشنج، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
سردرگمی موقت خیره شدن به یک نقطه
ماهیچه‌های سفت، حرکات و تکان‌های غیرقابل کنترل بازوها و پاها
سفید شدن چشم‌ها
کف بر لب آوردن در حین لرزش
از دست دادن هوشیاری یا آگاهی علائم روانشناختی مانند ترس، اضطراب یا دژاوو
علائم ابتلاء به این بیماری بسته به نوع تشنج متفاوت است و در بیشتر موارد، فرد مبتلا به بیماری صرع هر بار به همان نوع تشنج قبلی خود مبتلا می‌شود و علائم از این نظر در هر فرد مشابه خواهد بود.
به طور تقریبی، نیمی از افرادی که به بیماری صرع مبتلا هستند، علت ابتلای خود به این بیماری را نمی‌دانند و گاهی ممکن است افراد به دلایل مختلفی به این بیماری مبتلا شوند که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
ضربه به سر: گاهی ممکن است در اثر تصادف با ماشین یا دیگر حوادث به سر افراد ضربه وارد شود، ممکن است پس از وارد شدن ضربه به سر فرد به این بیماری مبتلا شود. سابقه خانوادگی: در صورتی که در خانواده سابقه ابتلاء به این بیماری وجود داشته باشد، فرد در معرض خطر ابتلاء به اختلالات تشنجی و بیماری صرع قرار می‌گیرد. عفونت‌های مغزی: عفونت‌هایی مانند مننژیت می‌توانند باعث التهاب مغز و نخاع شوند، التهاب مغز و نخاع خطر ابتلاء به بیماری صرع را افزایش می‌دهند. سکته در سایر بیماری‌های عروقی: سکته و بعضی از بیماری‌های عروقی می‌توانند به مغز آسیب وارد کنند و وارد شدن هرگونه آسیب به مغز می‌تواند باعث ابتلاء به این بیماری شود. دمانس یا زوال عقل: دمانس یا کاهش فعالیت‌های مغزی از دیگر عواملی هستند که ممکن است باعث بروز بیماری صرع شوند، به طور معمول کسانی که آلزایمر دارند در خطر ابتلاء به این بیماری قرار می‌گیرند. بیماری‌های عفونی: بعضی از بیماری‌ها مانند ایدز و انسفالیت ویروسی باعث می‌شوند که افراد به این بیماری مبتلا شوند، انسفالیت ویروسی، ویروسی است که باعث می‌شود به بافت مغز آسیب وارد می‌شود. آسیب‌های پیش از تولد: در صورتی که در دوره بارداری مادر تغذیه نامناسب داشته باشد یا در مکانی قرار گیرد که در آنجا کمبود اکسیژن وجود دارد، خطر ابتلاء به بیماری صرع را برای نوزاد خود افزایش می‌دهد. آیا صرع یک بیماری ارثی است؟در خانواده‌ای که صرع در یکی از فرزندان تشخیص داده می‌شود، احتمال وجود صرع در فرزندان دیگر در مقایسه با خانواده‌ای که به این بیماری مبتلا نیستند، کمی بیشتر است و از طرف دیگر، اگر مادر یا پدر کودک صرع داشته باشند، احتمال ابتلاء فرزند به بیماری کمی بیشتر می‌شود.
تشنج غایب: چنانچه فرد در زمان‌های کوتاه، اما مکرر دچار کاهش هوشیاری شود و برای مدت چند ثانیه به فضای خالی نگاه کند، لبخند بزند، فلج پلک داشته باشد و انگشتان دست خود را مالش دهد می‌توانیم بگوییم فرد به تشنج غایب مبتلا شده است. در این تشنج فرد به سرعت هوشیاری خود را به دست می‌آورد، اما چیزی از این اتفاق در خاطرش نمانده است و در طول روز ممکن است فرد تعداد زیادی از این تشنج را داشته باشد.
تشنج تونیک: تشنج تونیک که از تشنج‌های نادر است مستقیم روی عضلات تأثیر می‌گذارد و زمانی این فرد دچار این تشنج می‌شود عضلات پشت، بازوها و پاها سفت و با حفش نشدن تعادل باعث سقوط فرد به زمین می‌شود؛ در زمان‌هایی تشنج تونیک با یک مرحله از کلونیک تمام می‌شود.
تشنج آتونیک: تشنج آتونیک در قدرت عضلانی فرد اختلال ایجاد و ممکن است فرد به زمین سقوط کند و پس از به دست آوردن آگاهی مجدد ایستاده و راه برود، این تشنج نیز نادر است و اغلب در سندرم‌های صرع ژنرالیزه دوران کودکی نظیر سندرم لنوکس، گاستو یا سندرم دوس بروز می‌کنند، البته، تشنج‌های آتونیک در صرع‌های کانونی نیز مشاهده شده‌اند.
تشنج کلونیک: تشنج کلونیک همانطور که از نامش مشخص است به معنای حرکت تند ریتمیک است، در این تشنج فرد حرکات تند و مکرر عضلانی انجام می‌دهد، عضلاتی که درگیر می‌شوند در ناحیه گردن، صورت و بازوها هستند.
تشنج میوکلونیک: در این تشنج بیشتر اندام‌های فوقانی بدن مانند پاها، بازوها و یا صورت درگیر می‌شوند که فرد چند ثانیه دچار انقباضات ناگهانی و ناخواسته‌ای در این عضلات می‌شود، تشنج میوکلونیک دارای حرکات تکراری و ناگهانی در یک دست یا یک پا یا هر دو است و ممکن است عضلات صورت را نیز درگیر کند.
تشنج تونیک-کلونیک: تشنج تونیک-کلونیک از شایع‌ترین انواع تشنج است که فرد با از دست دادن سطح هوشیاری، عضلات بدنش سفت شده و دیگر کنترلی روی مثانه ندارد، در مرحله دوم فرد با حرکات تند ریتمیک و گاز گرفتن زبان خود شروع به لرزش می‌کند.
اگرچه بیشتر افراد مبتلا به صرع یک طول عمر طبیعی دارند و به ندرت دچار صدمات ناشی از حملات می‌شوند، اما برخی از بیماران، به ویژه کسانی که دچار حملات تونیک -کلونیک هستند، ممکن است نیاز به اتخاذ اقدامات احتیاطی خاصی نظیر استفاده از کلاه ایمنی برای محافظت از سر هنگام افتادن یا اجتناب از شنا کردن یا دوش گرفتن بدون حضور فردی برای مداخله (جلوگیری از غرق شدن) در صورت بروز حمله داشته باشند.
سایر اقدامات احتیاطی در طول فعالیت‌هایی مانند رانندگی، مراقبت از کودکان و مشارکت در ورزش باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرند، زیرا فعالیت تشنجی ممکن است توانایی فرد را در عملکرد ایمن در طول فعالیت‌های معین به خطر اندازد.
بیمارانی که پاسخ مناسبی به داروها دارند، عوارض صرع بسیار کمتری دارند؛ با این حال، مشورت با پزشک در مورد فعالیت‌هایی که باید با داروهای مناسب انجام شود، لازم است.
درمان حمله صرع و تشنجدر میان حملات صرع و انواع تشنج‌ها حدود ۶۰ تا ۸۰ درصد با درمان توسط دارو و بدون هیچ‌گونه عارضه‌ای قابل درمان هستند، در مواردی نیز حملات نشانه‌های دیگری دارد که شاید نشان دهنده یک مشکل اساسی در عملکرد مغز و سیستم عصبی باشد که در این صورت باید در سریع‌ترین زمان تحت نظر پزشک قرار بگیرید.
فرد مبتلا به صرع در اولین روزی که دچار حمله می‌شود نمی‌تواند اقدام پزشکی خاصی را انجام دهد، چراکه اطلاعی از این بیماری ندارد، اما با مراجعه به پزشک و به دست آوردن اطلاعات کامل و شروع درمان می‌تواند از بروز حملات بعدی جلوگیری کند.
پرهیز از نوشیدن الکل، داشتن خواب کافی و مناسب (حداقل بین شش تا هشت ساعت) و با مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک می‌توان از بروز حملات جلوگیری کند، مصرف خودسرانه دارو یا قطع ناگهانی داروها در روند درمان اختلال ایجاد خواهد کرد و ممکن است خطراتی را در پی داشته باشد.
کد خبر 727110منبع: ایمنا
کلیدواژه: صرع بیماری صرع علل بیماری صرع بیماری صرع و ازدواج علت بیماری صرع شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق ابتلاء به این بیماری بیماری مبتلا افراد مبتلا خطر ابتلاء بیماری صرع مبتلا به صرع بیماری ها تشنج ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۴۰۷۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کنترل استرس و روش‌های خاص طب سنتی برای آن
آفتاب‌‌نیوز :
محبوبه ابریشم‌کار، متخصص طب سنتی در رابطه با علت تشکیل کیست‌ها در بدن گفت: کیست‌ها توده‌های خوش‌خیم در بافت‌های بدن هستند که حجمی از مایع در آنها جمع شده است. به طور کلی توده‌های پستانی به دو دسته خوش‌خیم و بدخیم تقسیم‌بندی می‌شود.
وی افزود: توده‌های فیبروکیستیک، توده‌های خوش‌خیمی هستند که می‌توانند از سن نوجوانی تا بزرگسالی در سینه شکل بگیرند. کیست‌های سینه معمولا متعدد بوده و موجب تغییر در اندازه سینه شده و ایجاد درد می‌کنند.
ابریشم‌کار اظهار کرد: کیست‌های سینه معمولا در دوران قاعدگی بیشتر از مواقع دیگر احساس می‌شوند. این توده‌ها دو نوع ساده و ترکیبی دارند. اما معمولا همان نوع ساده و فیبروکیستیک بسیار شایع‌تر است.
وی افزود: سبک زندگی، مهمترین عامل در ابتلا به کیست است. به علاوه عامل ارث و ژنتیک نیز بی تاثیر نیست. در اصول طب ایرانی، نوشیدن آب سرد و مواد غذایی تند، عدم فعالیت بدنی، برنامه خواب نامنظم و از همه مهم‌تر استرس، می‌تواند شیوع کیست‌ها را تشدید ببخشد.
ابریشم‌کار بیان کرد: استرس عاملی است که تاثیر آن در بیماری‌ها خیلی سریع و شدید است. در حوزه طب سنتی، ما تمرکز بر روی تنفس را برای کنترل استرس پیشنهاد می‌کنیم. اگر ما روزی ۱۰ تا ۲۰ بار و در دو نوبت تنفس‌های کنترل‌شده داشته باشیم، تا حد زیادی می‌توانیم سطح استرس خود را کاهش دهیم.
وی افزود: ما در طب ایرانی طیفی برای تعیین درجه سردی و گرمی مواد غذایی داریم. پیشنهاد ما در این زمینه این است که تعادل میان گرمی و سردی تا حد امکان رعایت شود. تجربه نشان داده افرادی که طبع سردتری دارند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های فیبروکیستیک قرار دارند.
متخصص طب سنتی گفت: متخصصین بانوان یا پزشکان عمومی خیلی راحت می‌توانند با یک معاینه کیست را تشخیص دهند. فیبروکیستیک معمولا در اندازه‌های متفاوت و دو سینه دیده می‌شود، اما توده‌های بدخیم عموما در یک سینه وجود دارند. ترشحات خونی یا چرکی از سینه و تغییرات پوستی در سینه نیز می‌تواند نشان از وجود فیبروکیستیک باشد.
ابریشم کار تصریح کرد: کیست سینه معمولا یک بیماری محسوب نمی‌شود و تنها به عنوان یک تغییر فیزیولوژیکی شایع از آن یاد می‌شود. برای درمان کیست یکی از راه‌های پیشنهادی این است که سیاه‌دانه را به صورت نیم‌کوب به نسبت ۱ به همراه بذر کتان و نسبت دو برابری عسل، هر روز صبح میل کنید. به علاوه برای درمان موضعی، ماساژ روغن بذر کتان روی سینه‌ها برای دوبار در روز می‌تواند موثر واقع شود.
وی یادآور شد: توصیه ما به عزیزان برای عدم ابتلا به فیبروکیستیک این است که از کودکی به بچه‌ها سبک زندگی درست را آموزش دهیم. لازم است که مصرف کافئین را تا حد امکان کاهش دهیم و مصرف بی‌رویه‌ای نداشته باشیم. ما باید منبع انرژی نداشتن و بی‌حالی‌مان را کشف کنیم و خود را به قهوه محدود نکنیم.
منبع: خبرگزاری فارس
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد